29 mei 2006
The American Era
power and strategy for the 21st century
Robert J. Lieber
In dit boek, dat vrij vertaald ‘Het Amerikaanse tijdperk’ heet, beschrijft professor internationale zaken van de Georgetown universiteit, Robert J. Lieber, een buitenland beleid dat gebaseerd is op Amerikaanse leiderschap en militaire superioriteit. De door hem beschreven strategie sluit nauw aan bij de National Security Strategy (NSS) zoals die door de Bush-regering is geformuleerd.
Deze strategie is een breuk met het verleden, want met 9/11 is het pijnlijk duidelijk geworden dat het Westen een nieuwe dreiging het hoofd moet bieden. Met deze aanslag bleek dat terroristen massa slachtingen willen en kunnen aanrichten onder de Westerse bevolking op een schaal die niet eerder voor mogelijk werd gehouden. Overigens is Liebers argument subtiel. Hij laat zien dat er sinds 9/11 veel veranderd is, maar dat het huidige beleid historisch gezien ook weer niet zo uniek is als velen misschien denken.
Lieber pleit er in dit boek voor dat Amerika de politie agent van de wereld blijft en zo de wereld voor globale chaos behoedt. Er zijn mensen die liever zien dat de VN en niet Amerika deze rol vervult. Speciaal voor hen wordt Nederland gidsland al op pagina 35 genoemd. Daar beschrijft Lieber namelijk de daadkracht van de VN aan de hand van het optreden van de Nederlandse VN troepen in Srebrenica. Lieberman komt met meer voorbeelden en maakt een solide case dat de VN gewoonweg niet voor de stabiliteit en welvaart kan zorgen waar de VS op dit ogenblik over de hele wereld voor zorgt.
Ook voor de EU ziet hij geen grote rol weggelegd. De EU heeft zelf geen leger en de legers van de lidstaten zijn slecht geïntegreerd en hebben veel redundantie, wat de totale slagkracht van de EU nog minder doet zijn. Ook zijn de defensie budgetten een stuk lager dan die in de VS. Maar ook is de EU niet zo’n eenheid zoals sommige hopen dat ze is. Europa is verdeeld en heeft is dan ook niet instaat een samenhangend buitenlandbeleid te formuleren.
Sinds de val van het communisme is de dreiging uit het oosten veel kleiner geworden en zijn de anti Amerikaanse geluiden uit Europa luider geworden. Sommige landen in Europa, met name Frankrijk, willen graag een macht in oppositie tot Amerika vormen. Maar, zo laat Lieber zien, Europa is daar gewoon weg niet toe instaat en er zijn ook geen goede partners om dat mee te bereiken. Maar meer fundamenteel, de VS en de EU staan cultureel dichter bij elkaar dan welk ander werelddeel dan ook en zijn daarnaast ook nog eens elkaars grootste handels partners.
De oppositie van de EU neemt Lieber dan ook niet al te serieus. Het huidige streven om de VN een grotere rol te geven ziet hij op twee manieren. Enerzijds ziet hij Europeanen die het Europese integratie model projecteren op de rest van de wereld, maar die daarmee voorbij gaan aan de anarchistische aard van de rest van de wereld. Anderzijds ziet hij dit als een manier om de VN als een soort guillivers web tegen de macht van de VS in te zetten.
Ook worden het middel van preventieve aanval en de oorlog in Irak uitgebreid besproken.
“The absence of WMD stockpiles represented a serious failure for the major intelligence agencies and had damaging political repercussions, though this does not mean that the WMD issue was baseless. Saddam, after all, not only had possessed WMD, but had used them and confirmed the existence of his programs to the UNSCOM inspectors in 1991. In 2003 following the war, the Iraq Survey Group (ISG) established by the coalition discovered a program to develop long-range missiles. David Kay, who headed the ISG, reported that his team had discovered “dozen of WMD related program activities and significant amounts of equipment that Iraq concealed from the U.N. during the inspections that began in late 2002”. Iraqi scientists and senior government figures also told the ISG that Saddam remained firmly committed to acquiring nuclear weapons. And Kay concluded that “Iraq was in clear violation of the terms of resolution 1441”. (P. 139)
Lieber beschrijft ook hoe Amerika een stabiliserende invloed heeft op de Aziatische regio. De meeste landen in de regio erkennen dit dan ook en komen daar niet tegen in verzet. Mocht de VS zich terug trekken uit Azië dan zou dit waarschijnlijk een wapenwedloop tot gevolg hebben, met als resultaat meer instabiliteit in de regio. Dat zou dan ook strategische en economische schade toebrengen aan Amerika. Want de landen in Azië zijn voor hen belangrijke handelspartners van goedkope producten, waardoor de inflatie in de VS onder controle blijft. Maar ook het enorme tekort op de handelsbalans met deze landen, waardoor deze landen enorme dollarreserves aanhouden, schept een afhankelijkheid. Mochten deze dollarreserves plotseling op de markt komen, dan zou dit alle partijen een enorme schade berokkenen.
Maar hoewel Amerika over de gehele wereld een positieve en stabiliserende rol heeft, is er toch veel anti Amerikanisme. Volgens Lieber wordt dit voor een groot deel veroorzaakt door de globalisering en de afgunst op de Amerikaanse overmacht. Door de globalisering worden veel samenlevingen geconfronteerd met de moderniteit, wat deze samenlevingen ontwricht en woede oproept. Deze moderniteit komt uit het westen en dus is de leider van de moderne wereld, Amerika, de kop van jut.
Met name de Arabische- en islamitische werelddelen slagen er niet in te moderniseren. Deze landen gaan veelal gebukt onder autocratische en corrupte regiems die goed opgeleide inwoners veelal uitsluiten van de macht. Daardoor krijgt de alternatieve islamitische identiteit, zoals die door de terroristen als alternatief op de moderniteit wordt geboden, extra aantrekkingskracht. Dit wordt nog eens versterkt door het feit dat deze falende overheden, het antisemitisme en anti-Amerikanisme aanwakkeren om het eigen falen te maskeren.
Hoewel het anti-Amerikanisme (ook in Europa) inmiddels groteske vormen heeft aangenomen, moet het volgens Lieber toch in perspectief gezien worden. Er is immers geen coalitie tegen de VS opgestaan. Blijkbaar wordt het alternatief, waarbij het leiderschap van de VS ontbreekt, door iedereen als nog minder gewenst gezien.
Het boek onderbouwd en verdedigd de strategie die aan het beleid van de Bush-regering ten grondslag ligt. Maar dat betekent niet dat de schrijver de uitvoering van deze zelfde Bush-regering niet bekritiseert. Zo vindt Lieber o.a. een beter diplomatiek optreden gewenst. Niet dat dit nu direct de oorzaak van het anti-Amerikanisme is, maar het onnodig tegen de haren instrijken van andere is contra productief, aldus Lieber.
Dit boek bied een heldere analyse van het Amerikaanse buitenlandbeleid, met aandacht voor de kritiek op dit beleid. Dit zeer leesbare boek is een aanrader voor supporters en critici van het huidige Amerikaanse buitenlandbeleid.
Besproken Boek
The American Era
power and strategy for the 21st century
Robert J. Lieber
Cambridge University Press (September 12, 2005)
268 Blz. Prijs: amazon.com
Website - Robert J. Lieber (CV)
(video) US State department webcast with Dr. Robert Lieber
Anderen over dit boek
"This may be the best book on American foreign policy written since Sept. 11. Robert Lieber is a scholar with deep insight, broad knowledge, and, what is lacking in most discussions of world affairs today, common sense. Anyone thinking seriously global affairs today and in the coming years should begin with this smart and sober work." —
Robert Kagan
a brief but compelling review of American foreign policy over the last five years, and pretty much demolishes the idea that we are roundly hated or that we are culpable for various alleged sins. A sober and very readable account by a Georgetown University scholar whose intellectual integrity and knowledge shine through on every page. — Victor Davis Hanson
"Distracted by the red-hot partisan debate over Iraq, one can easily lose sight of the underlying strategic imperative that now guides American foreign policy. Robert Lieber's The American Era: Power and Strategy for the 21st Century serves as an invaluable primer on the nature of that imperative, outlining in a comprehensive but accessible fashion the continuing need for American global leadership." — Gary Schmitt, The Weekly Standard
"With its powerful thesis and compelling arguments, Robert Lieber's The American Era is destined to become a key text in the global debate about American foreign policy." — Michael Mandelbaum
"Robert Lieber has written a first-rate book...A work of scholarship, yet accessible to a wider readership, a work of judgment, yet anchored in the data and the objective world...a book of quality by a scholar of genuine depth and authority." — Fouad Ajami
"[The American Era is ] a wonderful, elegant and compelling analysis in every respect... It will become compulsory reading on my Masters US Foreign Policy course next year and, I believe, should be read - and hopefully understood! - by anyone interested in American foreign policy. It really represents a magnificent achievement and is a work of exemplary scholarship. I hope and trust it receives the positive impact, reviews and sales that it thoroughly deserves." — Robert Singh (University of London)
"Mr. Lieber's book gives a comprehensive and in-depth explanation of the foundations for the strategy and actions of the administration, of interest to its supporters. At the same time, the book will compel critics to consider the best arguments that can be made for the administration's international policies." — The Washington Times
Anderen reviews:
Weekly Standard - Pax Americana
Washington Times - The case for U.S. power
Washington Post - Joseph S. Nye Jr.
Labels: buitenlandse politiek, current affairs, engelstalig
Reacties van bezoekers:
Een reactie posten
<< NAAR HOME PAGE
Bookmark
