27 juni 2007
Het Slapende Leger
Een zoektocht naar jonge jihad-sympathisanten in Nederland
Sanne Groot Koerkamp & Marije Veerman
In het Slapende leger beschrijven twee Nieuwe Revu journalisten in een aantal essays hun zoektocht naar de gewapende jihad in Nederland. De twee hoogblonde dames beschrijven hun bezoekjes in de diverse moskeeën en hun ontmoetingen met islamitische landgenoten. Om een goed beeld te krijgen wat er leeft in de islamitische gemeenschap nemen ze als journalisten interviews af en gaan ze ook undercover, verkleed als moslim in burka of met hoofddoek, op bezoek in de wijken en de moskeeën.
Ze beginnen hun zoektocht naar jihadstrijders op internet. Het blijkt dat de grote bekende internet fora zoals morokko.nl en maroc.nl (gesubsidieerde websites waar de Nederlandse politie ook nog eens actief naar personeel werft) nog steeds broeinesten van extremisme zijn. De fora worden nu wel beter gecensureerd dan in het verleden, maar dat is vooral cosmetisch. De oproepen tot de jihad en wervende jihadpropaganda filmpjes met onthoofdingen zijn er nog steeds gemakkelijk te vinden. Overigens is het niet zo dat alle honderdduizenden bezoekers van deze fora allemaal openlijk over de jihad spreken. Maar wie dat wel doet ontmoet erg weinig weerstand of kritiek. Het is eerder het tegenovergestelde, jihad prekers worden er gerespecteerd en hebben veel aanzien bij de honderdduizenden bezoekers.
De fora zijn dan ook een goede manier om in contact te komen met de Nederlandse jihadisten. Net als bij de interviews met familieleden van de Hofstadgroep valt hier het bekende jihad verhaal te lezen. Toch blijken sommige drijfveren van deze jihadisten niet geheel gespeend van banaal eigenbelang. Neem nu wat de schoonmoeder van Samir A. vertelt over diens mislukte jihad trip naar Tsjetsjenië:
“’Ik ben trots op hem. Hadden ze hem maar doodgeschoten. Dat was zijn droom.’
We kijken haar vol onbegrip aan. Hoe kun je nu nou willen dat familie zich laat dood schieten?
‘Wij geloven dat hij dan martelaar wordt’, legt Maria uit. ‘Hij mag van Allah 73 gelovigen uit zijn omgeving kiezen om hem te vergezellen in het paradijs.’” (P. 102)
Behalve met de extremisten zelf praten de schrijfters van dit boek ook vol goede hoop met diverse imams die zeggen een wal op te willen werpen tegen het islamitisch extremisme in Nederland. Deze imams willen de jongeren de ware regels van de islam bijbrengen. Jongere imam Tarik die voor zijn missie, faciliteiten van de Hoge Scool van Amsterdam (HvA) mag gebruiken, legt uit wanneer de gewelddadige Jihad in naam van de islam een plicht is:
“’Als de vijand een van de moslim landen binnenvalt. Als de vijand onze eer schaadt. Als de vijand onze heiligdommen aanvalt en als laatste, als de vijand een moslim als krijgsgevangene neemt. De strijd blijft verplicht tot de vijand totdat de krijgsgevangene bevrijd is’” (P. 66)
Onuitgesproken, maar niet mis te verstaan is het feit dat alle ongelovigen dus als vijand worden gezien. Overigens is het volgens Tarik natuurlijk volgens de regels van de islam wel verplicht om tegen het Nederlandse leger in Afghanistan te vechten. Ook andere imams die hopen op subsidie voor het bestrijden van het extremisme onder islamitische jongeren doen veel belovende uitspraken:
“Een aanslag in Nederland. Mohammed zegt dat het, als we de gedachten van de radicale jongeren zouden volgen, haast onvermijdelijk is. Hij lijkt een beetje te schrikken van zijn eigen woorden: ‘Maar ik keur een aanslag niet goed, hoor. Niet in Nederland in ieder geval. Ik vind wel dat je naar Irak en Afghanistan kan gaan om te vechten. Daar is het immers oorlog. De moslims worden daar aangevallen, dus dan is het de plicht van een goede moslim om terug te vechten. Maar niet hier. Nee, dan verbreek je het verbond.” (P. 141-142)
Om daarna te vervolgen dat zij dienen te wachten op de Mahdi, want als die komt zullen alle ongelovigen worden uitgeroeid.
Schrijfsters Sanne en Marije worden er allemaal niet vrolijk van. Moslims streven unaniem naar het omverwerpen van de democratie, en de steun voor de gewapende islamitische strijd blijkt onder Nederlandse moslims zeer groot te zijn. Toch kan, wie hun verhaal goed leest, ook enige kleine lichtpuntjes ontdekken.
De concurrentie onder de imams die wel brood zien in de grote groep islamitische jongeren die open staan voor de jihad is groot. In het boek is te lezen hoe sommige daarbij graag een boekje open doen over de andere partij. Dit soort verdeeldheid bied natuurlijk kansen. Maar dan moeten wij Nederlanders natuurlijk wel eerst het gevaar willen zien…
Opvallend is wel, dat een van de Jihad propagandisten, Mohammed Jabri van het extremistische Elqalem.nl, tijdens zijn interview met de schrijvers van dit boek, vertelt hoe hij is opgebeld door Wouter Bos. Terwijl die zelfde Wouter Bos altijd geweigerd heeft met zijn partijgenoot Ayaan Hirsi Ali te praten. Blijkbaar wordt een voorstander van de Jihad bij de PvdA als een betere gesprekspartner gezien dan een bestrijder van de jihadisten.
Aan het eind van het boek lijkt het er op dat de twee schrijfsters van het boek toch de extremistische imams geloven die hun vertellen dat het allemaal wordt veroorzaakt door de discriminatie en isolatie van de islamitische jongeren. Misschien vinden ze alle andere opties te deprimerend? Maar het is voor een ongelovige of iemand die niet heel goed is ingevoerd in de islamitische doctrines eigenlijk ook allemaal niet goed voor te stellen dat de moslims juist zelf door hun geloof naar segregatie streven. Het is dit streven dat hun achterstelling en discriminatie veroorzaakt. Maar ja, dat is natuurlijk heel politiek incorrect om te schrijven.
Kortom, dit is een zeer toegankelijk en vlot geschreven boekje met niet al te veel diepgang. Niet te min geeft het een interessant inkijkje in de wereld van de Islam in Nederland. Je wordt er niet vrolijk van.
Besproken boek
Het Slapende Leger
Een zoektocht naar jonge jihad-sympathisanten in Nederland
Sanne Groot Koerkamp & Marije Veerman
Rothschild & Bach, Amsterdam 2006
ISBN 9049950302
200 pagina's
Prijs: vergelijk.nl / beslist.nl
(De schrijfsters van dit boekje meende het een goed idee te vinden om hun boek presentatie in Slotervaart te doen waar ze hun eerste exemplaar overhandigde aan de eerste islamitische deelraadsvoorzitter van Nederland, Ahmed Marcouch. De man die jaren lang voorzitter is geweest van de Unie van Marokkaanse Moskeeën in Amsterdam.)
Anderen over dit boek
Hoe denken Nederlandse moslimjongeren over de jihad en waarom is een aantal van hen bereid te strijden in de heilige oorlog? Vragen die regelmatig opduiken in de Nederlandse pers. In 'Het slapende leger' proberen de journalistes Sanne Groot Koerkamp en Marije Veerman een antwoord te geven. Zij spraken met tientallen moslimjongeren en deskundigen, gingen undercover als moslima, hebben maandenlang radicale sites en forums zitten doorspitten en bezochten omstreden moskeeen. Naast problemen op de arbeidsmarkt, onderschrijven zij in hun reportage de drie oorzaken voor de islamitische radicalisering, zoals genoemd door het Instituut voor Migratie en Etnische studies: discriminatie, behoefte aan zingeving en gebrek aan binding. Moslimjongeren voelen zich niet begrepen door de Nederlandse samenleving en door hun ouders van de eerste generatie gastarbeiders. Een vlot geschreven reportage over een uiterst actueel onderwerp. Geen illustraties. - Biblion
Anderen reviews
Mallors
CJP - Oproep tot vechten
Fok - Boek review
Gebladerte - De fabel van de illegaal
Hetkanwel - Dialoog over verschil II - Een verslag van een tijdsbeeld
Multimedia:
Vara - De Wereld Draaid door
NMO - Slapende leger?
Labels: islam, nederlandstalig
Reacties van bezoekers:
Een reactie posten
<< NAAR HOME PAGE
Bookmark
