
Het onmogelijke gesprek?
Urbain Vermeulen

Dit is een alleraardigst boekje van de hand van Urbain Vermeulen, een Belgische hoogleraar islamkunde en klassiek Arabisch aan de Katholieke Universiteit van Leuven en de Universiteit van Gent. Het is een vlot te lezen maar toch degelijk werk van slechts 85 pagina’s en veronderstelt geen bijzondere voorkennis van christendom of islam. Het onderwerp is de relatie tussen het christendom en de islam.
Daarvoor bespreekt hij de geschiedenis rond de islam en beschrijft hij een aantal cruciale verschillen tussen islam en christendom, die door sommige multiculturalisten vaak maar liever vergeten worden. Ook al in 1999, toen de eerste druk verscheen, was Vermeulen niet te politiek correct om zaken als de dhimmie status van christenen in de islamitische wereld te beschrijven en te beschrijven hoe de christenen de speciale Djizya belasting moeten betalen.
Volgens Urbain is de grote breuk tussen de christelijke wereld en de moslim wereld in de 12e eeuw gekomen met de opkomst van de stedelijke ontwikkeling. Vanaf toen zijn de ontwikkelingen op maatschappelijk vlak steeds verder uit elkaar gegroeid. Nog lang voor de verlichting dus. De later duidelijk zichtbare achterstand in de islamitische wereld heeft er toe geleid dat men zaken wilde overnemen van het westen. Maar dit bleef beperkt doordat alleen die dingen, die in overeenstemming met de islam waren, overgenomen mochten worden. Al het andere was uit den boze en dat is nog steeds zo aldus Urbain.
De experimenten met de moderniteit mislukten dan ook en als reactie kwam het fundamentalisme. Dit fundamentalisme is gebaseerd op het idee, dat als men de islamitische voorschriften goed uitvoert, de islam dan weer net als in de middeleeuwen haar centrale positie terug krijgt. Met als gevolg dat dan ook weer het middeleeuwse succes van de islam terug keert. Maar, zo verklaart Urbain, deze voorspoed was voor een groot deel te danken aan de invloed die de veroverde volkeren op de moslims uitoefende en lag dus eigenlijk helemaal niet besloten in de islamitische dogma's.
De islamitische wereld is gestagneerd en er is nu niet zo zeer sprake van een botsing tussen de christelijke wereld en de islam, maar tussen islam en de moderniteit: democratie, mensenrechten, enz.
Veel begrip heeft Urbain dan ook niet voor veel cultuur-relativisten:
"Vanuit een totaal verkeerd begrepen cultuur-relativistische hersenspinsels keren bepaalde westerlingen, die er ondanks alles van genieten en er zelfs van profiteren, er zich arrogant en ondankbaar van af, omdat het zou gaan om pseudo-universalistische, in feite westerse (neo-) kolonialistische onwaarden." (P.43)
Ook wijst hij ons op opmerkelijke theologische tegenspraken binnen de islamitische leer, om vervolgens te beschrijven hoe men in de islam tegen het christendom aan kijkt. Zo blijkt dat de naarmate Mohammed ouder wordt de koranische openbaringen aan hem over de joden en christenen steeds vijandiger worden tot hij uiteindelijk hun leer totaal verwerpt. Soera 9 verzen 29-35:
"Strijdt tegen hen die niet in God geloven noch in de Laatste Dag en die niet verbieden wat God en zijn Zijn gezant verboden hebben en die niet de godsdienst van de waarheid aanvaarden uit het midden van hen aan wie het boek gegeven is, tot zij de schatting betalen in onderdanigheid (of: in vernedering)" enz. enz. (P.54)
Maar ook citeert hij uit de soena teksten die van Jesus een moslim-profeet maken die christenen op de dag des oordeels de les zullen lezen. Verklaart wordt ook waarom de moslims geloven dat de christen een verbasterde, vervalste zelfs, vorm van islam aanhangen. Zo geloven moslims dat de kruisiging van Jesus een leugen is. Dit zijn stellingen die tot op de dag van vandaag worden aangehangen, ook door die moslims die de dialoog met de christenen zoeken.
Dit alles staat in schril contrast met bijvoorbeeld de positie van de katholieke kerk. In de Nostra Aetate van de Tweede Vaticaanse Concilie wordt gesteld dat de Kerk ook moslims hoogacht, want zij geloven (ook) in de enige, levende, barmhartige en almachtige God en Jesus als profeet en zij ereren ook de maagdelijke moeder Maria.
Volgens Urbain is er dan ook niet echt een dialoog tussen de islamitische wereld en de christelijke kerken. Dit ondanks de vele knievallen van de christelijke kant, waarbij sommige zelfs hun eigen geloof verloochenen:
"Zo is een christelijke voorstander van de dialoog ervan overtuigd dat de ontmoeting van de bejaarde patriarch van Jeruzalem met de kalief veroveraar Omar op de Olijfberg in de lente van 638 een nieuw tijdvak inluidt van de geschiedenis van Palestina en haar inwoners. Dat is juist maar er moet een kleine nuance aangebracht worden: het was wel een tijdvak waarin de Kerk in een ondergeschikte positie terechtkwam en de christenen tot een kleine minderheid herleid werden. Zoveel rede tot uitbundige vreugde is er voor de christenen dus niet." (P.73)
Terwijl de moslims eigenlijk helemaal niet zo geïnteresseerd zijn in de dialoog of die zelfs als een poging tot christelijk zendingswerk zien, blijven vele christenen zich verdiepen in de islam terwijl dat andersom nauwelijks gebeurd. Veel christenen zien dan ook de opkomst van de islam als een steun om het christelijke geloof weer meer uit te kunnen dragen.
Dit is dan ook een boekje dat niet door iedereen in dank wordt afgenomen en aangezien in België de politieke correctheid nog verstikkender is dan in Nederland, kon een agressieve reactie niet uitblijven. Er begon in de media dan ook een campagne tegen Vermeulen en hij mocht niet meer verschijnen op de door de staat gecontroleerde TV. Wat een toestand, het lijkt hier wel het midden oosten.
Islam en christendom
Het onmogelijke gesprek?
Urbain Vermeulen
Davidsfonds/Vermeulen 5e druk 2005
ISBN 90 5826 002 X
Prijs: klik hier
Gerelateerde verhalen:
Koenraad Elst - De fatwa tegen Urbain Vermeulen
Katholiek Nieuwsblad: Interview
Tags: boek, boeken, boekbespreking, boek review, boeken reviews, islam, christendom, theologie, christen, kerk, islam en christendomLabels: islam, nederlandstalig
Reacties van bezoekers:
<< NAAR HOME PAGE