De Leestafel
03 augustus 2006
Ripples of Battle
How wars of the past still determine how we fight,
how we live and how we think
Victor Davis Hanson
In Ripples of Battle beschrijft militair historicus en classicus Victor Davis Hanson een aantal veldslagen, waarbij hij de nadruk legt op de verreikende gevolgen die deze veldslagen hebben. Meestal wordt, als veldslagen worden besproken, stilgestaan bij de strategische en tactische gevolgen van de slag, maar volgens Hanson zijn de andere afgeleide gevolgen, de ‘ripples’, minstens zo belangrijk. Om een voorbeeld te noemen: Het verloop van een veldslag kan in één keer een denkrichting of politieke stroming ongeldig verklaren.
“These battles in themselves are tragic – not always inherently evil, yet much less very often good. Instead, moral appraisals of the battle rest with the nature of the combatants, the cause for which men kill and die, and the manner in which they conduct themselves on the battlefield. Yet battles at least alter history for centuries in a way other events cannot. And we should remember that lesson both when we go to war and try to make sense of peace that follows.” (P.17)
Eerder schreef Hanson het boek Carnage and culture (zie leestafel review: hier) en vele zien dit boek als een logisch vervolg daarop. Maar om Ripples of Battle te lezen, is de voorkennis van zijn eerdere boek Carnage and culture echter beslist niet nodig (hoewel hij soms wel verwijst naar de veldslagen beschreven in dit werk).
De eerste veldslag die Hanson in Ripples of Battle beschrijft is de strijd tijdens de tweede wereld oorlog op het eiland Okinawa. Op het moment dat deze slag werd gevochten, konden de Japanners al niet meer winnen en dat wisten ze zelf ook. De Japanners wilden slechts nog zoveel mogelijk Amerikanen doden en waren niet van plan het er zelf levend van af te brengen. De Japanners gebruikte regelrechte zelfmoord commando’s en kamikaze vliegtuigen om toch nog enigszins militaire pariteit te bereiken tegen een tegenstander die technologisch en numeriek superieur was.
Deze onverwachte manier van vechten, waarbij de tegenstander totaal niet geeft om zijn eigen leven, wordt door Hanson zeer beeldend beschreven. Maar ook zou deze kennismaking met de Japanse manier van strijden vergaande gevolgen hebben voor hoe de Amerikanen de strijd zouden voortzetten. Het enorme aantal slachtoffers aan Amerikaanse, en nog meer aan Japanse kant, voor dit relatief kleine eiland terwijl men nog geheel Japan moest veroveren, voorspelde een enorme massaslachting. Een inferno dat de vernietiging van twee Japanse steden ver zou overtreffen. Vandaar dat de Amerikanen besloten hun nieuwe atoom wapens in te zetten om twee Japanse steden te vernietigen om zo een nog veel grotere slachting te voorkomen.
Opvallend is dat Hanson ook parallellen beschrijft tussen de Japanse zelfmoord commando’s en de huidige Islamitische strijders. Ook tegen hen zullen meer meedogenloze wapens worden ingezet dan voorheen gebruikelijk was.
“There was a similar chain of events after the terrible autumn of 2001. The West was told that thousands of Islamic fundamentalists were ready to bomb America, Europe, and Israel. In truth, there were only a few hundred from an angry society of hundreds of millions willing to blow themselves up to kill Americans. Romantics may have remembered the kamikazes; realists recalled how they were dealt with. Quite simply, there has never arisen a military culture quite like the West, in its terrifying ability to draw on innate values such as secular rationalism, free inquiry, and consensual government to create frightening weapons of destruction and the protocols and disciplined soldiers to use them to deadly effect – a fire power and material onslaught that can overwhelm the most fanatical and deadly of warriors, whether they be Apaches, kamikazes, or al-Qaeda terrorists.” (P. 64)
Van de tweede wereld oorlog gaan we daarna naar de Amerikaanse burgeroorlog en wel naar de slag van Shilo. Dit strijdtoneel was van grote betekenis voor de strijd tussen de zuidelijke confederatie en noordelijke unie. Deze bloedige slag was echter niet alleen van direct militair belang maar, beargumenteerd Hanson, ook de ‘ripples’ zijn van grote invloed. Zo is generaal Sherman, die ten koste van enorme verliezen de slag won, tot het nieuwe inzicht gekomen dat de frontale aanval, met zijn enorme massale aantal slachtoffers, niet de beste manier is om de oorlog te winnen. In plaats van een massa slachting is het beter om de wil te breken van die gene die de soldaten naar het front sturen.
“… ,Sherman’s war against property and civic infrastructure has now been ingrained as the unofficial policy of the United States military at war – as the recent conflicts in Iraq, the Balkans, and Afghanistan attest. Like Sherman, we prefer to attack the will of a nation to resist through the destruction of its communications and the property of its government and elite without aiming either to kill all its soldiers or randomly target civilians.” (P.93)
Maar ook andere ‘ripples’ van deze slag worden besproken, maar naar mijn smaak zelfs wat te veel. Met name het relaas van generaal Wallace wordt wel erg uitgebreid beschreven. Wallace werd indertijd ten onrechte beschuldigd van incompetentie en werd hierdoor ten onrechte verantwoordelijk gehouden voor de vele slachtoffers van deze slag. Zijn levens lange strijd tegen dit onrecht inspireerde deze voormalige generaal tot het schrijven van Ben Hur. Daarmee is het directe gevolg van deze slag ook meteen dat de best verkopende roman ooit werd geschreven. Een boek dat miljoenen mensen heeft geïnspireerd. Ben Hur werd ook diverse malen verfilmd en was de eerste in een lange reeks spektakel films. Een andere ‘ripple’ van deze slag is de opkomst van de Klu Klux Klan. Deze organisatie was nooit tot grote bloei gekomen als de populaire zuidelijke confederatie generaal Nathan Bedford Forrest er niet mee in had gestemd om de Klan’s president te worden.
Als laatste slag wordt de strijd bij Delium in het oude Griekenland besproken. Een van de eerste veldslagen van de lange Peloponnesische oorlog. Net zoals in de rest van het boek worden er ter illustratie ook geschiedkundige feiten en veldslagen besproken die verband houden met deze slag. Het opvallende aan de slag van Delium is, dat dit één van de eerste preventieve (eigenlijk preemtive) aanvallen was. Athene begon de oorlog wegens een tactische dreiging in de toekomst, tegen een vijand die op dat moment nog beslist geen directe bedreiging was. De hoog ontwikkelde Atheners verloren echter onverwacht deze slag tegen het agrarische Theban.
“Later we shall see that this blueprint for the Theban attack at Delium was a landmark breakthrough in the science of tactics, suggesting a prior military precocity that remains shrouded to history. In any case, [general] Pagondas’s ardor and military ingenuity are good reminders that history is not merely the faceless story of large economic and social currents at work that alone determine man’s fate. Gifted individuals do count and by their brazenness prove we are not pawns of forces beyond our control.” (P. 178)
De slag is volgens Hanson de geboorteplaats van de westerse strijd tactieken. De tegenstanders van de Atheners wonnen niet door een overmacht of een sterker leger maar door slim tactisch optreden. Een tactisch optreden dat later door de Macedoniërs zou worden overgenomen en waardoor Alexander de Grote zijn enorme veroveringen kon uitvoeren.
Hanson vertelt verder dat ook deze slag meer betekenis had voor de verloop van de Griekse geschiedenis. Zo komt tijdens de slag de neef van Pericles, generaal Hippocrates om. Echter zijn stiefbroer, Alcibiades, overleeft de slag en verwerft er roem door. Mede hierdoor kan Alcibiades uitgroeien tot een belangrijk, maar later zeer berucht leider van de Atheners. Hij zal hen in bloedige oorlogen storten en hen met zijn intriges en verraad bloedige verliezen bezorgen.
Op de slag van Delium vocht ook Socrates. Stel dat Socrates bij deze slag was gesneuveld, wat was daar dan het gevolg van geweest? Aan de hand van deze speculatie beschrijft Hanson op fraaie wijze Socrates en zijn invloed op andere denkers. Wellicht hadden we dan nooit van Plato, Aristoteles en vele anderen gehoord. Kortom de ‘ripples’ van de veldslagen gaan veel verder dan de strategische en tactische betekenis van de slag.
De belangrijkste ‘ripple’ beschreven in dit boek is wellicht de schrijver Hanson zelf. Hij is door zijn ouders vernoemd naar zijn oom ‘Victor’ die omgekomen is bij de slag om Okinawa. De dood van zijn oom heeft veel invloed gehad op zijn ouders wat er wellicht voor gezorgd heeft dat Hanson nu militair historicus is geworden en ons dit fraai geschreven boek heeft doen toe komen …
Besproken boek
Ripples of Battle
How wars of the past still determine how we fight, how we live and how we think
Victor Davis Hanson
Doubleday, October 2003
ISBN 0385504004
258 pagina's
Prijs Amazon.com: Hardcover / Paperback
Audio: NPR - Talk of the Nation - Interview met Hanson
VDH - The continuing aftershocks of September 11
Google Video: Conversations with History
(2 april 2004 - UC Berkeley)
Google Video: War and Democracy in the Ancient and Contemporary Middle East
(23 augustus 2004 - UC Santa Cruz's Jewish Studies Lectures)
Anderen over dit boek
“Victor Davis Hanson is one of our leading military historians, and in RIPPLES OF BATTLE he does not disappoint. A far-reaching story of man, war, and history, it is, by turns, iconoclastic, touching, deeply learned, and endlessly fascinating. This slim book is a grand study.” — Jay Winik, author of APRIL 1865
“Victor Davis Hanson has earned a well-deserved reputation as one of the most interesting and innovative military historians in the world. In RIPPLES OF BATTLE, he shows once again why he's the best. He ranges far and wide, from World War II to the wars of ancient Greece. Along the way he combines a born storyteller's gift for rip-roaring battle narrative with a scholar's attention to the deeper meaning of conflict. Once again he manages to take what may seem familiar and to show it in an utterly new light. The 'ripples' that he identifies — which include characters as disparate as Socrates and the author of BEN-HUR — astonish and delight. This book is not only deeply enlightening but also a sheer pleasure to read. It is, in short, vintage Victor.” — Max Boot, Olin Senior Fellow at the Council on Foreign Relations and author of SAVAGE WARS OF PEACE
“Like any good classicist, Victor Davis Hanson accepts the primacy of military history in human affairs. In RIPPLES OF BATTLE, a sequel of sorts to his masterful CARNAGE AND CULTURE, he shows the fascinating repercussions of three lesser-known battles. You cannot fully understand Hiroshima, the bitterness of the Old South, or the Golden Age of Athens without reading this gem of a book.” — Robert D. Kaplan, author of WARRIOR POLITICS
“[A] worthy — and timely — outing in military history.” — Kirkus Reviews
“Each human life has an impact on others, creating ripples that eventually affect future generations. Here, Hanson (classics, California State Univ., Fresno; The Western Way of War) argues that the outcomes of certain battles have had far-reaching effects on American culture.... [W]ell written...clear and easy to read.... [T]he arguments are lucid.... Highly recommended.” — Library Journal
“With this usefully idiosyncratic and provocative work, Hanson may succeed the late Stephen Ambrose as America's laureate of military history. But where Ambrose's tone is ultimately elegiac, reflecting on the deeds and character of a past 'greatest generation,' Hanson's is sharp edged and confrontational, linking past history and present policy.... He makes [his arguments] with conviction and a genuine sense of wanting history to provide valuable lessons.” — Publishers Weekly
“Vivid...ambitious...Hanson recreates nine 'landmark' battles fought between the West and the rest.” — The New York Times Book Review
“Hanson is a fierce, uncompromising polemicist, yet if that were all he was, he would scarcely stand out in the crowd of partisans.... What he brings to the public discussion — along with an unusually vigorous prose style and a remarkable erudition — is a philosophy of war not meant for the weak-kneed or faint-hearted. Hanson does not celebrate war, but he accepts it as a fact of life, a part of the human condition that no amount of idealistic preaching or good intentions can will away.... Hanson's military studies are impressively wide-ranging.... His scholarship can be both rewarding and pleasurable.... Powerful.... Profound... Hanson is more unflinching than most writers.... His straight talking has a refreshing clarity.” — The New York Times Book Review
“Fascinating and well-executed.... Hanson is a superb storyteller and a clear and concise writer.” — The Washington Times
“Victor Davis Hanson is refreshingly unabashed about being an old-fashioned military historian. He argues here...that, more than any other events, battles can change the direction in which history moves, and that in battles it is still the individual leader who can direct the change. That is not to say that Hanson restricts himself to a narrow battlefield vision.... [H]e displays an exceptional chronological sweep. And as RIPPLES OF BATTLE shows, he believes that battles are critically important, not least because their ripple effects tend to reach into every aspect of life, literary and cultural as well as political and diplomatic.” — Russell F. Weigley, Washington Post Book World
Anderen reviews
National Review - Nike’s Apostle
Washington Times - Wars' infinite impact
Army Magazine - Fascinating Reading
The Claremont Institute - Cultures of War
The New York Times - War Is Hell. Get Used to It.
Geopolitical Review
Labels: engelstalig, geschiedenis, militaire geschiedenis
» Lees verder
Geschreven door Ferdy :: Link :: Reageer
Bookmark
